Ken je ze, die mensen die op een drukke donkere dag wat licht en lucht brengen, alleen al door hun blik, hun woorden, hun uitstraling van hoop in bange tijden?  En dat je door een gesprek weer wat hoop krijgt voor de toekomst?

Vanmiddag op De Thuishaven ontmoette ik,  boven een door vrijwilliger Cees vers gebakken Schevenings visje, maar liefst twee van die hulpverleners van Cardia;  Verzorgende IG Swetlana Malaya en hoteldienst medewerker Tatiana Rusova. Niet alleen hulpverleners, ook hoopverleners.

Beiden zijn gevlucht:  Swetlana samen met haar Joodse man en haar kinderen begin jaren 90 vanuit St. Petersburg in Rusland, Tatiana met haar Oekraïense gepensioneerde man begin 2022 uit Dnipropetrovsk.

Swetlana tolkte op een bijeenkomst voor vluchtelingen met Haagse werkgevers en vertelde vol passie over haar werk in de Thuishaven. Tatiana was daar, wilde dolgraag aan het werk,  waar dan ook.

Beiden zijn blij dat ze hartelijk welkom zijn geheten;  Swetlana vond met hulp van Vluchtelingenwerk een Haagse Baptistengemeente waar ze kon groeien in taal, werk en geloof. Tatiana is blij dat ze zo fijn is opgevangen door haar collega’s hoteldienst van de Thuishaven.

Bij beide komt er een traan in hun ogen als ze vertellen over de omgang met de bewoners:  “Deze mensen hebben allemaal de oorlog meegemaakt,  ze weten onze spanningen en angsten.  Ze hebben na de oorlog dit land zo mooi weer opgebouwd.  Dat geeft ons weer hoop,  en we vinden het een eer om goed voor hen te zorgen’.

Niet alleen maar hulpverleners,  ook hoopverleners … Een voorbeeld om te volgen?

Ds. Hanny van der Stelt, geestelijk verzorger De Thuishaven Scheveningen.

Foto links: Swetlana. Rechts: Tatiana